سه و ده دقیقه به یوما کاریه از کارگردان فیلم Walk the Line جیمز منگولد. این فیلم بازسازی وسترن قدیمیه(1957) با همین نام و با بازی گلن فورد. سردسته یک باند راه زن به نام بن وید(راسل کراو) دستگیر میشه و باید برای محاکمه با قطار به شهر یوما فرستاده بشه. چون همدستهاش دستگیر نشدن و خطر این میره که بخوان آزادش کنن, یک گروه مامور میشن که در مسیر رسیدن به قطار مواظب اون باشن. دن اوانس (کریسشن بیل) یک کشاورز فقیره که به خاطر مشکل مالی و شاید بیشتر برای اثبات خودش در این مسیر همراه گروه میشه ...
فیلم مثل تمام فیلمهای وسترن پر از صحنه های تیراندازی و اکشنه اما موضوع اصلی فیلم ایجاد و پرورش یک رابطه انسانی بین بن وید و دن اوانسه. فیلم به رابطه انگیزه ها و انگیخته ها میپردازه. رفتارهای انسانی, رفتارهای خوب و بد انسانی, که حتمن انگیزه های همونقدر خوب یا همونقدر بد ندارن. انسانهای فیلم مطلق نیستند. بن وید سردسته آدمکش ها نقاشی میکنه و در چند جا با حسرت به زنی اشاره میکنه که گمش کرده.
فیلم دوتا هنرپیشه بسیار قوی رو در نقش های اصلیش داره. شخصیت های فرعی هم هر کدوم به نحوی نقش برجسته ای دارن. مشکل فیلم از نظر من قهرمان پروری زیادشه که شاید به این برمیگرده که فیلم اصلی 50 سال قبل ساخته شده زمانی که قهرمان فیلم ها شکست ناپذیر بودند. این در ذهن من تماشاگر قرن 21 جا نمیافته.
درمجموع فیلم خوبیه.دیدنش رو توصیه میکنم. من لذت بردم بخصوص که طرفدار کریسشن بیل هم هستم. گرچه رنکینگ 8 ای ام دی بی به نظرم کمی بالاست.
۱ نظر:
سلام نکیسا
فیلم قشنگی بود تلوزیون ایرا هم توی عید نشونش داد.
ارسال یک نظر