باز ما ماندیم و شهر بی تپش، وآنچه کفتار است و گرگ و روبه است.
گاه میگویم فغانی برکشم، باز می بینم صدایم کوته است
۱۳۸۹ دی ۲۸, سه‌شنبه
وقتی یک روز ازش بی خبرم بیتابم. وقتی زیاد از خودش خبر
میده بی تفاوتم. با همیم آرومم. روز بعدش خالیم. تصور رابطه محکم برام غیر
ممکنه . چه مرگمه نمیدونم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر