چگونه عفونت با HIV را میتوان تشخیص داد؟
نمیتوان با دیدن کسی متوجه شد که او آلوده است بلکه تشخیص فقط با آزمایش ممکن است. حتی ایدز را هم فقط پزشک میتواند تشخیص دهد، چون خیلی از علایم ایدز شبیه بیماری های دیگر است.
آیا واکسنی وجود دارد؟ خیر
چه پیشرفتی در درمان بیماری تا به حال صورت گرفته است؟
از سال ۱۹۹۶ پیشرفت های بسیار زیادی در کنترل HIV و درمان ایدز انجام شده و کیفیت و شانس زندگی این افراد بالا رفته است. اما هنوز درمانی وجود ندارد. بسیاری از اوقات ویروس در مقابل داروهایی که جلوی زیاد شدنش در بدن را میگیرند، مقاوم میشود. با تجویز چند دارو هم زمان میتوان به نتیجه بهتری رسید و تا حدی جلوی مقاوم شدن ویروس را گرفت. با داروهای جدید میتوان تا حد زیادی از انتقال ویروس از مادر به جنین جلو گیری کرد. بعد از تماس مشکوک در بسیاری از موارد میتوان با دارو احتمال تکثیر ویروس یا بیماری را کاهش داد. درمان بعد از تماس مشکوک باید سریعن انجام شود. به همین علت در چنین مواردی باید سریع با پزشک تماس گرفت.
چگونه ویروس به بدن وارد میشود؟
HIV بیشتر از همه در خون، ترشحات واژن و مایع منی افراد آلوده وجوددارد. ویروس میتواند از راه های زیر منتقل شود: - مستقیم، بطور مثال استفاده کردن از سرنگ فرد آلوده در معتادان - از طریق مخاط( بطور مثال دهان، واژن، رکتوم، مجرای ادرار و...).اگر مخاط به علت بیماری های جنسی دیگر مثلن سفیلیس صدمه دیده باشد، احتمال انتقال بیماری بالاتر است. (مطلبی رو لازم میدونم که اینجا در رابطه با انتقال از راه دهان اضافه کنم. از راه بوسیدن بیماری منتقل نمیشه. اما اگر اورال صکص انجام بشه و سمن(مایع منی) با مخاط دهان تماس پیدا بکنه و به هر علت زخمی در اونجا باشه، احتمال انتقال هست اگر چه نسبتن کمه) - بندرت از راه زخمهای باز( اگر ویروس به وسایلی که در زخم وارد میشن چسبیده باشه) - بچه ها میتوانند بیماری را از مادر در حین تولد یا شیر دادن بگیرند. انتقال در حین حاملگی را میتوان با دارو تا ۹۸٪ کاهش داد. اما تشخیص به موقع بسیار مهم است. آزمایش در زمان شروع حاملگی میتواند به این امر کمک کند. مقدار ویروس در آب دهان، اشک، ادرار و مدفوع بسیار کم است و باعث انتقال بیماری نمیشود.
risk factors
۱- ارتباط جنسی بدون استفاده از کاندوم - احتمال انتقال بیماری بخصوص در رابطه آنال بدون کاندوم بسیار بالاست. چون مخاط این منطقه بسیار شکننده است. (خطر برای هر دو طرف) - در ارتباط واژینال، بخصوص در زمان پریود.(در اینجا هم خطر برای دو طرف) - از راه دهان، بخصوص وقتی سمن با مخاط دهان تماس پیدا کند. ۲- استفاده مشترک از سرنگ در بین معتادان ۳- انتقال به کودکان در زمان حاملگی، تولد و شیر دادن ۴- انتقال خون (Transfusion)، احتمال بسیار کم است.
کاندوم
استفاده از کاندوم میتونه در حد بسیار بسیار بالایی جلوی انتقال HIV رو بگیره.البته در این مورد باید یادآور بشم که یک رابطه درست بین زن و مرد نقش بزرگی رو این وسط بازی میکنه. بسیاری از خانم ها به خاطر عشق یا وابستگی یا حتی پول حاضرند بدون کاندوم رابطه داشته باشن و بعضی از آقایون هم ممکنه استفاده از کاندوم رو خلاف مردونگی بدونند وهمین باورها و اجبارها میتونن باعث ابتلا و اشاعه بیماری بشن. یک نکته دیگه اینکه استفاده از کاندوم احتمال ابتلا به هپاتیت BوC رو هم پایین میاره. اما باید توجه کرد که هپاتیت از راههای دیگه مثلن آب دهان هم میتونه منتقل بشه.
چه چیزهایی را در رابطه با کاندوم باید بدانیم؟
جنس کاندوم از لاتکس است. کسانی که به لاتکس حساسیت دارند، میتوانند از کاندوم از جنس پلی اورتان استفاده کنند. ( من نمیدونم که در ایران هست یا نه) از هر کاندوم فقط یک بار میتوان استفاده کرد. حرارت بالا( مثلن نور خورشید) و فشار( بطور مثال اگرکاندوم رو در کیف پول بذاریم و بعد جیب عقب و روش بشینیم) میتواند به کاندوم صدمه بزند. به عنوان ماده لیز کننده باید فقط از موادی که در آب حل میشوند استفاده شود. روغن، چربی و موادی که چربی دارند(مثل وازلین، کرم یا لوسیون) کاندوم را شکننده میکنند و احتمال پارگی آن را بالا میبرند. استفاده از آب دهان هم احتمال پارگی کاندوم را بالا میبرد.
در صورت پاره شدن کاندوم چه باید کرد؟
برای جلوگیری از حاملگی تا حداکثر ۷۲ ساعت بعد، «قرص روز بعد» استفاده کرد.( اینجا قرص هایی به این منظور هست. متاسفانه از ایران خبر ندارم، اما اگر دسترسی به این قرص ها نبود همون HD هم میتونه کمک کنه) برای جلوگیری از انتقال HIV - اورال س ک س: سریعن باید تف کرد.دهان وحلق را با الکل شست. - آنال و واژینال : مدفوع کردن، فشار، ادرار کردن. شستن واژن توصیه نمیشود. چون ممکن است حتی به نفوذ ویروس کمک کند. - اگراحتمال ابتلا پارتنر بالاست یا بطور مثال در بیمارستان سوزن آلوده به دست فرو رفته ،سریع باید به پزشک مراجعه کرد. در اینگونه موارد ۴ هفته دارو به فرد داده میشود.اگر تا دو ساعت بعد از تماس دارو داده شود بهترین نتیجه عاید میشود. درمان حداکثر تا ۷۲ ساعت بعد از تماس باید شروع شود. هر چه زمان بیشتری بگذرد احتمال اثر کمتر است. فکر میکنم موارد مهم رو نوشتم. اما مسئله مهم اینه که فکر نکنیم ایدز سراغ ما نمیاد. هر آدمی که میبینیم از هر قشری میتونه آلوده باشه، بدون اینکه خودش بدونه. مشکل اصلی در دنیا اروپا نیست، بر خلاف چیزی که شاید تبلیغ میشه. اینجا ( اروپای غربی) به علت کنترل و آگاهی بیماری خوب کنترل شده. یک آمار از سال ۲۰۰۶ براتون میارم: در حال حضر در دنیا ۳۸,۶میلیون در دنیا HIV مثبت هستند.در سال ۲۰۰۵ ۲,۸میلیون نفر در اثر ایدز جان خود را از دست داده اند.در سال ۲۰۰۵ ۴,۱میلیون نفر مبتلا به ایدز شده اند. از سال۱۹۸۱ ۲۵ میلیون نفر در اثر ایدز درگذشته اند. در بعضی مناطق بطور بسیار شدیدی موارد ابتلا زیاد است. چین، گینه نو، ویتنام وبعضی کشورهای اروپای شرقی. اما منطقه خطر شماره ۱آفریقای جنوبی است. آنجا ۲۴,۵ میلیون نفر مبتلا هستند. البته در آمریکا و اروپا هم موارد جدید این بیماری زیاد دیده شده .علت اصلی ابتلا در اغلب موارد س ک س بدون کاندوم است. آمار دقیق تر رو در لینک زیر میتونید ببینید. http://www.unaids.org/en/HIV_data/2006GlobalReport/default.asp
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر