۱۳۸۶ آذر ۱۷, شنبه

ما و افغانی ها

فکر کنم این واضح و مبرهن است که اگه بخوان لیست ملتهای نژادپرست رو بنویسم ایران در بین ده تای اول حتمن هست. خواهش میکنم قبل از عصبانی شدن کمی به رفتار و طرز تفکر ایرانیا در رابطه با افغانی ها فکر کنید.

آیا شما افغانی ها رو برابر با ایرانی ها میدونید؟ آیا اونا هم همون حقوقی رو باید داشته باشن که ایرانیها؟ آیا اگه تو صف شلوغ نونوایی تعداد زیادی افغانی ایستاده باشن حرصتون نمیگیره که اینا اینجا چه میکنن؟ اگه تو کنکور (اگه فرض رو بر این بذاریم که حق شرکت داشت باشن) یه افغانی به جای شما بره دانشگاه عصبانی نمیشین؟چه احساسی دارین که افغانی ها رو برمیگردونن؟ و...

ما ملتی هستیم که 30 ساله از همه دنیا رانده شدیم. این بدون اثر نمیمونه. این آویزون شدن به کوروش و داریوش و... چیزی نیست جز بهونه ای برای فراموش کردن حقارت هایی که باید تحمل کنیم. با چسبیدن به تاریخمون میخواهیم بزرگی خودمون رو ثابت کنیم. با مسخره کردن ترکها و عرب ها که دارن جای پایی در این دنیا برای خودشون باز میکنن میخواهیم بگیم که ما بزرگیم و اونا کوچیک در حالی که فراموش کردیم همون ترکها الان محصولاتشون رو به اروپا صادر میکنن و عربها کلی سرمایه گذاری دارن و... این ماییم که عقب موندیم و عقب تر هم میریم. کاری نمیشه کرد انقلابی بود که کردند و چوبیه که خودمون به خودمون زدیم.

رفتاری که با افغانی ها تو ایران میشه خیلی اوقات فکر منو مشغول میکنه. شاید تو ایران به افغانی ها هیچوقت بدی نکردم و اگر تونستم کمک هم کردم اما تا زمانی که ایران بودم شاید ته ذهنم اونو به عنوان یک لطف میدیدم مثل میزبانی که از مهمون ناخواندش پذیرایی میکنه. شاید سالها زندگی خارج از کشور دیدم رو عوض کرده نه به خاطر اینکه با من به عنوان یک خارجی جهان سومی مثل افغانی رفتار میشه. نه اصلن. احترامی که من اینجا به عنوان یک انسان دارم از زمانی که ایران بودم خیلی بیشتره. اینجا دید منو باز کرد. اینجا خارجی های مختلف رو دیدم. با فرهنگ های مختلف آشنا شدم و دیدم که تفاوت در انسان هاست و نه ملیتها و اینکه ایران جز یک نقطه کوچیک تو این دنیا نیست.

گاهی اوقات که مهمون از ایران دارم وحشت میکنم از تحقیری که در حرف زدناشون در رابطه با افغانی ها میبینم.مثلن میگم فلان پسر یا دختره خوشگله یا موفقه یا هر چیز دیگه و بعد میگم افغانیه. یهو تحقیر تو لحن و چشمای طرف دیده میشه که اااااااااا مگه میشه. با خودم میگم خدا این ملت بین ما ایرانی ها چی میکشن. در جایی که قانون هم حتی سر سوزنی پشتشون نیست. اگر یک افغانی خلافی میکنه در کنارش هزارها هم وطن هم خلاف میکنن. چرا مال یه افغانی اینقدر بزگ جلوه میکنه؟ اگه واقعن اینقدر ما اهل شعر و ادبیم و فرهیخته پس واقعن چشما رو بشوریم و جور دیگه ببینیم.

حالا علت فوران ناگهانی این احساسات من چی بود؟ تو یه صفحه ایرانی لینکی گذاشته شده بود از یه رپ افغانی. یه نفر پیغام گذاشته بود( البته با کلی اسمایلی) وایییییییییی افغانی ها هم آدم شدن؟ فکر میکنن میتونن مثل ما رپ بخونن؟

یه جای دیگه هم( حالا مهم نیست در چه رابطه ای) یه پیغام دیدم که باید همه این افغانی ها رو کشت و... در عرض یک ساعت کاملن تصادفی دوتا پیغام اینجوری.

بیاین کمی فکر کنیم. به برابری انسانها.

اینم یه رپ افغانی

۲ نظر:

ناشناس گفت...

مي خواستم با اين نظر كس مادرتو پاره كنم
افغانها هميشه وهر جا كه باشن هميشه سربلند وآزادند و آن زماني افغان رپ مي خواند ايرانيهاي تخم حرام هنوز نمي دونستند رپ چي هست...شير فهم يا خر فهم

ناشناس گفت...

کیرم تو دهنه ایرانت تا دیروز زیر کیر خودم خودتو ساختی هالا اومدی باسه ما شونه میکشی اون هیچکستونو بگیرم پارش میکنم

 
-